21-11-2024
Als mensen een stempel krijgen, verbergt dat hun talent. We moeten niet de beperkingen zichtbaar maken, maar juist de kracht van mensen. Dat is het uitgangspunt van Synco van der Klei, Spar-ondernemer in het Limburgse Baexem.
Van der Klei liep zelf ooit tegen stempels aan toen hij getest werd in het kader van een sollicitatie. Hij kreeg te horen dat er sprake zou zijn van dyslexie en ADD. “Dat kwam volkomen uit de lucht vallen. Zelfs een bevriende arts keek heel vreemd op”.
“Ik ben er van overtuigd dat het maar goed is dat ik die stempels nooit op jonge leeftijd heb gekregen. Ik heb gewoon mijn opleidingen kunnen doorlopen, zij het met enige moeite af en toe, en mijzelf kunnen ontwikkelen. Het heeft immers ook niets met intelligentie of empathie te maken.”
Mede vanuit zijn eigen ervaring heeft Van der Klei het zijn missie gemaakt mensen ‘met een afstand tot de arbeidsmarkt’ verder te helpen. In zijn eigen team valt een op de drie medewerkers in deze groep. Om verschillende redenen: autisme, bijstandsuitkering, drugsverleden. En van zeer verschillende leeftijden van 14 jaar tot pakweg 40.
“Sinds 2009 heb ik in mijn supermarkt mensen werken die een afstand tot de arbeidsmarkt hebben. Het was een weloverwogen beslissing. Je moet er namelijk wel de tijd voor nemen en je er als ondernemer ook van vergewissen dat het je bedrijf ten goede komt, dat het de bedrijfsvoering niet in de weg zit. Mijn andere personeelsleden heb ik daarom ook in het hele traject meegenomen, nieuwe mensen leg ik altijd meteen uit dat we ook kansen bieden aan arbeidskrachten die een heel andere achtergrond dan zij hebben.”
“Wij gaan steeds uit van de kracht van mensen. Veel van hen heeft al te vaak gehoord waar ze niet goed in zijn of dat ze iets niet konden. Wij zoeken juist naar de talenten van de medewerker.
De begeleiding van deze medewerkers is integraal onderdeel van zijn bedrijfsvoering.
“Wij werken niet meer met externe jobcoaches. Ik vond de contactfrequentie en de betrokkenheid te laag. Mijn vrouw Carole en ik hebben zelf de opleiding gedaan, zodat we zelf ook die rol op ons kunnen nemen op ieder moment dat het nodig is. De medewerker hoeft niet te wachten tot zijn of haar coach eens langs komt.”
Ook de andere medewerkers krijgen een rol. Zij worden ingezet als stagebegeleider of buddy. Dat vinden ze een verrijking van hun taak.
Overigens houdt Van der Klei wel goed contact met het Werkgeversservicepunt. “Ik wil tenminste een keer per jaar worden uitgepraat over de nieuwste ontwikkelingen.”"
Voor Van der Klei speelt ook heel duidelijk de maatschappelijke meerwaarde mee. “Je moet afwegen wat de maatschappelijke kosten zijn van deze problematiek en wat je dan zelf kunt inbrengen. Ik ben er van overtuigd dat de opbrengst van de investering in de mensen veel groter is dan alleen de financiële opbrengst voor het bedrijf. En een goede samenwerking tussen de klankregisseurs van gemeenten en ondernemers “kan een behoorlijke besparing overleveren in het sociaal domein.
Over zijn rechterhand in het bedrijf zegt Van der Klei: “Hoe meer ik er ben, hoe minder hij zich kan ontwikkelen.” Dat is maar goed ook, Van der Klei heeft zichzelf tenminste een dag per week uitgeroosterd om de inzet van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt te bevorderen. De huidige krappe arbeidsmarkt en veel mensen die een stage of een werkervaringsplek zoeken maken dat hij daar volop kansen voor ziet. Die kansen en zijn ervaringen deelt hij graag met collega-ondernemers.
De winkel van Van der Klei is een echte dorpswinkel. Gelegen aan het plein tegenover de kerk heeft de winkel een belangrijke sociale functie voor het dorp Baexem. In de winkel werken zo’n 20 medewerkers. Van der Klei is sinds 2008 ondernemer van de SPAR. Hij wil zich steeds meer gaan toeleggen op de arbeidsmarkt. “De winkel blijft draaien zolang ik zin heb, in ieder geval heb ik nog zo’n vijf jaar te gaan.”
